Er is een nieuw Kompas uit voor verpleeghuiszorg, wijkverpleging en zorg. Deze is nadrukkelijker gericht op het voorbereiden op ouder worden. De rol van de zorgprofessional is daarin vrijer, met minder regels en meer zeggenschap.
Het is dan wel belangrijk dat die professionals die ruimte pakken, zegt V&VN. Uiteraard in het belang van de cliënt.
Deze nieuwe blik op ouder worden is ingegeven door de vergrijzing. Nu er steeds meer ouderen zijn en komen, groeit de vraag naar zorg ook steeds sneller. Tegelijkertijd kampt Nederland met te weinig plekken in verpleeghuizen én personeel.
Inzetten op maatwerk
Daarom zet het nieuwe Kompas in op maatwerk: de vraag van de cliënt wordt gevolgd. Daarbij maakt het niet uit waar iemand woont (thuis of in een verpleeghuis), of welke wet met de zorg gemoeid is.
Dat is anders dan in het oude kader. Daarin stonden eisen aan bijvoorbeeld welk personeel aanwezig ‘moest’ zijn. Met het nieuwe kader kunnen zorgprofessionals veel meer zelf beslissen wat nodig is.
Dus zijn er 2 mensen nodig, gezien wat nodig is qua zorg? Dan wordt dat natuurlijk geregeld. Maar is 1 persoon genoeg? Dan kan dat gewoon onder het nieuwe Kompas.
Dat is tegelijkertijd ook een mooie manier om te vertrouwen op de expertise van de zorgprofessionals: zij zitten er immers bovenop, hebben de kunde en kennis in huis, en kunnen dus goed inschatten wat aan deskundigheid geboden is.
Minder controle
Het Kompas doet tegelijkertijd ook iets aan de grote administratieve verplichtingen. De lasten worden teruggedrongen. Zo hoeft niet alles meer perse uitgevraagd en bij de zorgverzekeraar, Inspectie of het management aangeleverd te worden. Minder controle dus. Ook daaruit spreekt meer vertrouwen in de zorgprofessional.
In plaats daarvan kijkt het Kompas veel meer naar welke informatie benodigd is om goede zorg te verlenen.
Zorgprofessionals zelf geven al jaren aan minder administratie te willen doen. Ook het nieuwe kabinet ziet dit als ‘heilig doel’.
Het nieuwe Kompas gaat zelfs nog een stapje verder: zorgteams kunnen zelf kiezen waarover ze wél gegevens willen verzamelen, in het belang van de cliënten. Stel dat er in een wijk opvallend veel eenzaamheid is. Waar ligt dat precies aan? Wat is er aan te doen?
Dát kan het team vervolgens gaan onderzoeken. Dat leidt dan tot concrete acties, maar ook bijvoorbeeld tot zicht op wat er nodig is aan bijscholing.
Voldoende deskundigheid
Al dat vertrouwen in de deskundigheid van zorgprofessionals is prachtig. Maar dan moet die deskundigheid er natuurlijk wel zíjn. Daar stelt het Kompas dan ook eisen aan: een team moet goed samengesteld zijn. Zodat de deskundigheid er is om te signaleren wanneer een cliënt het moeilijk heeft.
Dat geldt ook voor de zogenaamde ‘zachtere signalen’. Hieronder valt bijvoorbeeld apathie. Alleen als die ook opgepikt worden, kan goed ingeschat worden wat er aan zorg nodig is. En dus ook of er extra expertise ingezet moet worden.
Verantwoordelijkheid verdeeld
Minder regels, meer vertrouwen. Zo zou je het Nieuwe Kompas kunnen samenvatten. Onder die vlag wordt de verantwoordelijkheid voor goede zorg belegd bij 3 partijen: de zorgorganisatie, de zorgprofessional én de cliënt zelf.
Dit valt of staat bij het nemen van die verantwoordelijkheid. Eenieder zal zijn of haar rol moeten pakken. Dan ontstaat er een gevoel van ‘dit kunnen we samen’, óndanks de schaarste die de zorg nu en in de toekomst plaagt.
Zuster Jansen juicht vertrouwen in de zorgprofessional toe
Wij werken al jaren in kleine, vaste zorgteams. Samengesteld op de vraag van u als cliënt. Waarbij zij van ons het vertrouwen krijgen dat zij zorg op maat leveren, op basis van uw situatie wensen. En dat zij signaleren wanneer uw situatie verandert, waarbij wellicht andere zorg geboden is.
