De druk op de zorg neemt toe. Anne kan hierbij helpen. Anne is een online applicatie voor cliënten, wijkverpleegkundigen, ambulante begeleiders en intramurale medewerkers. Het is “een digitaal maatje” bij cliënten aan bed, in de wijk en in de behandelkamer. De toepassing verbindt (het sociaal netwerk van) de cliënt met een multidisciplinair zorgteam.

Digitaal maatje

Anne biedt veel mogelijkheden. Het digitale maatje luistert en praat, maakt videobellen mogelijk, plant afspraken in en helpt herinneren. Ook is de toepassing zeer gebruiksvriendelijk. Er is geen ingewikkelde computerkennis nodig, want de tablet wordt gebruiksklaar geleverd: stekker in het stopcontact, verbinden met wifi en ze is klaar om iemand van dienst te kunnen zijn.

Maar hoe en wanneer is Anne bedacht? Het idee doet zich al lange tijd geleden voor als Annemarie Johannes, directeur en bedenker van Anne4Care, haar vader moet verzorgen nadat hij een herseninfarct kreeg: “Hij kwam verdrietig terug van de revalidatie, want daar wilden ze sjoelen en vlaggetjes plakken. Hij wilde de krant weer kunnen lezen. Ik werkte destijds bij TNO Defensie aan avatars en heb een applicatie ontwikkeld waar je tegen kon praten. Dat vond hij in eerste instantie maar niets, totdat ik een poppetje tekende en die Anne noemde. Ook kwam hij met de vraag of Anne niet ook zijn afspraken wilde bijhouden en roepen. Anne is letterlijk aan de keukentafel gecocreëerd.”

Het concept was eenvoudig, maar heeft zich door de jaren heen ontwikkeld tot een app met veel mogelijkheden. Dit komt mede door de intensieve, Europese samenwerking van ZonMw, AAL projecten, Oost NL en Interreg. Ook veel Nederlandse (zorg)instanties werken mee aan het project: het UMC Groningen, Radboud, CWZ Nijmegen, De Parabool, gemeente Zutphen en Saxion Hogeschool.

In 2013 was er al het doel om de app te vertalen. Zo sprak Anne ook al snel Turks, waardoor ze ingezet kan worden in migrantenfamilies. Momenteel spreekt ze acht talen.

Nog niet iedereen is laaiend enthousiast, maar dat heeft hoogstwaarschijnlijk ook met het “nieuwe en vreemde” aspect te maken. Veranderingen vragen veel aandacht, tijd, interesse en energie van mensen. Johannes geeft aan dat Anne ook al eens geweigerd is door een zorginstelling.

App als aanvulling thuiszorg

Toch hoopt Johannes dat mensen de voordelen gaan inzien van de applicatie. Ze benadrukt dat Anne geen vervanging is van de zorg, maar ze is ervan overtuigd dat het de kwaliteit van leven wel kan verbeteren. Cliënten kunnen livestreamen met zorgverleners, het nieuws voorgelezen krijgen, naar de radio luisteren, spelletjes spelen en nog veel meer. De mogelijkheden van de app zijn medisch, maar ook vermakelijk. Sommige zorginstanties zetten de app in als aanvulling op de thuiszorg.

De toepassing wordt nog niet door de zorgverzekeraar vergoed: “Dat komt omdat we nu pas hebben berekend welke besparing je er mee kunt realiseren. En dan hebben we het vooral over uren aan mantelzorg.”

Auteur: redactie Zuster Jansen