De 1,5 meter samenleving is voor iedereen een nieuwe en spannende manier van leven. Het kabinet doet er alles aan om het coronavirus te bestrijden. Maar wat als je niet begrijpt wat het coronavirus is? Wat als je niet begrijpt dat je familie je niet meer mag bezoeken? Wat als je niet begrijpt dat je verzorgers met mondkapjes lopen? Kortom, wat als je een dementiepatiënt bent?
Schrikbarende sterftecijfers verpleeghuizen
In de regio Zuidoost-Brabant staan verpleeghuizen met dementieafdelingen waar soms een derde tot de helft van de bewoners overlijdt. Dat zijn schrikbarende sterftecijfers. De oorzaak? Veel Alzheimerpatiënten begrijpen de voorzorgsmaatregelen niet en/of houden zich er niet aan. Daarom worden verpleegafdelingen, in de meeste gevallen, in zijn geheel afgesloten voor “de buitenwereld”. Hierdoor kunnen bewoners zich vrij bewegen op de afdeling. Dit vertellen zorgmedewerkers, mantelzorgers en familieleden na een oproep van het Eindhovens Dagblad om een beeld van de huidige gang van zaken in de verpleeghuizen te schetsen. Het is echter wel onduidelijk of de Alzheimerpatiënten op deze afdelingen allemaal zijn overleden door het coronavirus. Wel gaf het CBS al eerder aan dat Brabantse verpleeghuizen in de eerste week van april te maken hadden met een verdriedubbeling van het aantal sterftegevallen.
Zorgpersoneel dat werkzaam is op de afdelingen, voelt zich machteloos; “Als er meerdere besmettingen zijn geconstateerd, wordt ervanuit gegaan dat er een uitbraak is en dat iedere bewoner het virus zal oplopen. Binnen de muren mogen mensen dan wel vrij rondlopen. Het is absoluut een loterij. We zijn gewend dat mensen hier doodgaan, maar je ziet nu een hele afdeling uit je vingers glippen.”
Verpleeghuizen geven beperkte informatie
Het Eindhovens Dagblad plaatste de oproep om meer duidelijkheid te geven over hoe er met het coronavirus wordt omgegaan binnen de verpleeghuizen. Familieleden van bewoners klagen over de beperkte informatie die verpleeghuizen delen. Reden voor die beperkte informatie is dat verpleeghuizen geen onrust willen veroorzaken. Echter, nu gebeurt het tegenovergestelde; familieleden zitten in angst en onzekerheid. Zorgestuurders herkennen zich daar niet in; “Het klopt dat we in Brabant hard zijn getroffen. Maar we doen ongelofelijk hard ons best om goed te communiceren.”
Auteur: redactie Zuster Jansen