Bewoners uit de wijk Benoordenhout in Den Haag voelen zowel boosheid als berusting wanneer zij praten over de toekomstige sluiting van het Bronovo ziekenhuis. Na twee bewonersbijeenkomsten spat de frustratie af van de gezichten van een groepje Benoordenhouters.

Buurbewoners

Op 30 januari 2019 verlaten een aantal Benoordenhouters rond kwart over 8 s ‘avonds vol teleurstelling en ongeloof het Bronovo ziekenhuis. Paul Doop, bestuursvoorzitter van het ziekenhuis, heeft ze bijgepraat over de toekomst van Haaglanden Medisch Centrum. Tevens hebben de aanwezige buurtbewoners uitleg gekregen over de sluiting van hun geliefde ziekenhuis. Het is een understatement om te zeggen dat de uitleg van Doop niet overtuigend is geweest. De buurtbewoners zijn teleurgesteld; “Bent u van de pers? Schrijf maar op: We hebben een volstrekt onbetrouwbaar verhaal te horen gekregen. Het Bronovo-ziekenhuis is altijd financieel gezond geweest, maar wordt nu meegesleept door de slechte situatie bij Westeinde en Antoniushove”, aldus een van de buurtbewoners. Een oudere vrouw beaamt de uitspraak van haar buurtgenoot; “Ze luisterden niet naar ons. Ze lichtten alleen hun eigen verhaal toe. Mensen zeiden ook: ik vertrouw u niet. Het gaat u alleen maar om de grondopbrengsten.” De vrouw noemt de bewonersbijeenkomst een mislukt charmeoffensief.

Financiële overwegingen

Daarentegen zijn er op de avond ook genoeg bezoekers aanwezig die wél open staan voor de uitleg van Doop. Zij begrijpen de financiële overwegingen en snappen dat het HMC een locatie op moet geven; “Of we betalen met zijn alle meer zorgpremie, of we aanvaarden de consequenties, namelijk dat Bronovo om financiële redenen moet sluiten. Ik kan er niks anders van maken”, zo stelt een begripvolle buurtbewoner. Het HMC blijft uit twee ziekenhuizen bestaan: Westeinde en Antoniushoeve.

Onder de Benoordenhouters die de moeite hebben genomen om de uitleg en het verhaal van het HMC aan te horen, lijkt berusting de meest voorkomende reactie; “Ik kijk al 65 jaar op het ziekenhuis uit. Dat ga ik straks wel missen. Ik hoop maar dat er iets van zorg op de locatie behouden blijft. Ik zou het mooi vinden als ze hier een woonzorgcentrum voor bejaarden neerzetten. Met een huisartsenpost en een polikliniek bijvoorbeeld.”

Vrijwel iedereen betreurt het dat “hun” ziekenhuis gaat sluiten. Toch zijn er volgens een wijkbewoner genoeg goede alternatieven; “Ik ben vanaf hier in een kwartiertje in ziekenhuis Antoniushove.”

Auteur: Karel de Vries, redactie Zuster Jansen