Het komt wellicht vaker voor dan u denkt: verslaving bij ouderen. Omdat ouderen anders zijn qua mentale, fysieke en cognitieve kwetsbaarheid, is het belangrijk dat de problematiek rondom verslaafde ouderen specifieke aandacht krijgt. Ouderen die verslaafd zijn, zijn vaak verslaafd aan alcohol, benzodiazepine, cannabis, heroïne of cocaïne. Soms gaat het om een combinatie van verschillende middelen.
Wat zijn de oorzaken?
Ouder worden kan heel confronterend zijn en veel zorgen met zich meebrengen. Bepaalde activiteiten gaan meer moeite kosten, het lichaam laat u soms in de steek en misschien is het ook het spiegelbeeld waar u maar niet aan kunt wennen. Er zijn nog veel meer gevolgen van het ouder worden die kunnen zorgen voor een leeg, eenzaam of frustrerend gevoel. Natuurlijk zijn er veel ouderen die, mede door hun omgeving of activiteiten die ze ondernemen, deze negatieve gevoelens snel weer zien verdwijnen. Maar als men het gevoel heeft dat de zorgen zich te hoog opstapelen, of dat er niemand is om mee te praten, dan kunnen verslavende middelen een sterke aantrekkingskracht op hen hebben. Ouderen nemen dit soort middelen dan in om ‘te vergeten’, of om gewoon weer even zorgeloos te kunnen lachen zonder aan pijn te denken. Fijn voor het moment, maar uiterst gevaarlijk op de lange termijn. Juist wanneer u al een latere leeftijd hebt bereikt. Daarom is het belangrijk dat een verslaving bij ouderen snel wordt herkend, zodat een behandelplan kan worden ingezet.
Ouderen en verslaving tegengaan
Ouderen en verslaving is een thema dat, naarmate de vergrijzing vordert, meer aandacht vraagt. Om een verslaving te kunnen tegengaan moet niet alleen de letterlijke verslaving, maar juist ook de onderliggende oorzaak worden aangepakt. Wanneer eenzaamheid een rol speelt, heeft het bijvoorbeeld geen zin om alleen de alcoholverslaving te doen verdwijnen. De oorzaak is er nog en dat kan zorgen voor een terugval of een andere verslaving.
De eerste stap is het praten met de huisarts. Het is niet altijd gemakkelijk op open te zijn over eventuele eenzaamheid, frustraties of angsten, maar met het oog op mogelijke gevolgen (voor zowel u als uw naasten, die tenslotte ook de gevolgen merken van een verslaving) doet u er goed aan om in gesprek te gaan met een arts. De huisarts kan u tips geven, of doorverwijzen naar een professionele psycholoog of andere specialist, die gespecialiseerd is binnen dit vakgebied. Ook steun zoeken bij familie, vrienden of andere leeftijdsgenoten kan enorm helpen.
In de Leefwijzer van Zuster Jansen vindt u meer informatie over preventie, maar ook over ouderen, ouderengeneeskunde en andere interessante onderwerpen.
