Een second opinion, letterlijk een tweede mening, kan om allerlei redenen worden aangevraagd. U kunt bijvoorbeeld twijfelen aan het oordeel van uw (huis)arts, fysiotherapeut, psycholoog of andere zorgverlener. Ook als u niet twijfelt maar als u een extra mening wil omdat u er zelf geen verstand van heeft, heeft u altijd recht op een second opinion. Er hoeft niet per se sprake te zijn van een zware medische behandeling of ingrijpende beslissing om te kiezen voor een tweede mening.
Veel mensen vinden het moeilijk om aan te geven dat ze een second opinion willen. Soms is dit uit sociale overwegingen (bang zijn dat een arts denkt dat er aan zijn/haar oordeel getwijfeld wordt, of dat een arts boos wordt), maar het kan ook zijn dat iemand uit financiële overwegingen niet verder durft te vragen. Want wordt een second opinion eigenlijk wel vergoed?
Vergoeding vanuit de basisverzekering
In principe wordt een second opinion altijd vergoed vanuit de basisverzekering. De situatie moet meestal wel aan enkele (logische) voorwaarden voldoen. Deze kunnen nog verschillen per zorgverzekeraar, vraag dus van tevoren wel aan uw verzekeraar wat u precies moet regelen. In de meeste gevallen gaat het om de volgende voorwaarden:
- U moet vooraf een verwijzing hebben van uw behandelaar
- De second opinion moet betrekking hebben op de geneeskundige zorg zoals die besproken is met de eerste behandelaar
- U keert met de second opinion terug naar de oorspronkelijke behandelaar, die de regie houdt
Natuurlijk is niet iedere situatie zwart/wit, en kan de uitslag van de second opinion bepalend zijn voor uw verdere beslissing, maar als u twijfels heeft over de vergoeding kunt u altijd uw vragen voorleggen aan de verzekeraar.
‘Ik wil een second opinion: hoe pak ik dat aan?’
Als u eenmaal besloten heeft dat u graag de mening wil van een tweede arts, is het belangrijk dat u begint bij uw behandelaar. U kunt hierbij aangeven dat u gewoon wat extra zekerheid wil, omdat het voor u gaat om een belangrijke en mogelijk ingrijpende beslissing. De meeste artsen zullen hier gewoon aan meewerken, of het zelfs stimuleren. Er kunnen ook artsen zijn die denken dat u niet genoeg vertrouwen heeft in de huidige diagnose of in de arts zelf. Mocht dit gebeuren, probeer dit dan naast u neer te leggen en er geen persoonlijke kwestie van te maken. Als ontvanger van zorg heeft u recht op een second opinion, ook als u 100 procent vertrouwen heeft in de expertise van de arts.
Weigert uw arts om verder te helpen, of wilt u uw aanvraag liever via een andere weg doen? Vraag dan uw huisarts of zorgverzekeraar om een second opinion.
Als het mogelijk is, kan uw eigen behandelaar met u meedenken over een goede tweede arts die een gedegen mening kan geven. Welke arts is bijvoorbeeld gespecialiseerd in uw ziekte, of heeft hier veel ervaring mee? Ook uw huisarts of patiëntenorganisaties kunnen hierover meedenken. Via sommige zorgverzekeraars is het zelfs mogelijk om topspecialisten in het buitenland te consulteren.
In de Leefwijzer van Zuster Jansen vindt u meer informatie betreffende ouderengeneeskunde, verzekeringen en andere gerelateerde onderwerpen.
