Dementie is een veelvoorkomende hersenaandoening bij mensen, maar hoe zit dat eigenlijk bij dieren? Uit onderzoek blijkt dat honden ook vaak symptomen van de ziekte vertonen. Hoe uit dit zich bij onze trouwe viervoeters? En misschien nog wel belangrijker, hoe moeten we ermee omgaan?

Oude honden vanaf vijftien jaar en dementie

Van de honden die vijftien jaar of ouder zijn, vertoont maar liefst zeventig procent symptomen van “dementie”. Deze ziekte wordt bij honden officieel het cognitief disfunctie syndroom genoemd. De ziekteverschijnselen lijken erg op die van de mens, maar toch is het lastig om ze te herkennen. Honden gaan zich namelijk anders gedragen, maar dit is ook een “normale” verandering als ze ouder worden. Dit maakt het volgens drie Amerikaanse wetenschappers lastig om de twee van elkaar te onderscheiden.

De ziekte kenmerkt zich bij honden ook doordat ze verdwalen in hun eigen huis of achtertuin. Ze raken gedesoriënteerd en komen vast te zitten achter meubels, omdat ze niet meer weten dat ze achteruit kunnen bewegen. Deze honden lopen vaker tegen muren aan en ervaren problemen met het vinden van de ingang van een deur. Volgens Sharon Blaakmeer, dierenarts bij Dierenkliniek Capelle, weten ze dan niet echt meer waar ze zijn: “Probeer dan ook niet te veel in huis te veranderen. Ze herkennen hun eigen omgeving al slecht en als er dan ineens een stoel op een andere plek staat, maak je het alleen nog maar moeilijker voor ze.”

Zorgen voor een hond met dementie

Daarnaast kan er een verandering plaatsvinden in de interactie met andere mensen en/of huisdieren. Zo kan het zijn dat ze opeens meer of juist minder aandacht zoeken bij hun baasjes. Ze kunnen de vertrouwde gezichten van hun baasjes (die ze al hun hele leven kennen) vergeten of zich storen aan een andere hond in huis. Dit kan leiden tot angsten. “Dan kunnen ze uit het niets gaan janken of blaffen of staren ze doelloos voor zich uit, zonder ook maar op iets te reageren”, zegt Blaakmeer. “In zekere zin lijkt het zorgen voor een hond met dementie weer op het zorgen voor een puppy. Het hele dag- en nachtritme kan bijvoorbeeld ook helemaal veranderen. Dan zijn ze wakker in de nacht en slapen ze de hele dag.”

Er is nog geen oplossing gevonden, maar een actieve leefstijl kan volgens de wetenschappers wel bijdragen aan de gezondheid van een hond. Uit een enquête, die werd uitgezet onder duizenden hondenbaasjes, bleek namelijk dat minder actieve honden ongeveer zeven keer meer kans hadden op “dementie” dan honden die erg actief waren. “Wandelen is inderdaad heel erg goed voor een hond, jong of oud. Bij wat oudere honden is drie keer per dag lang wandelen misschien niet meer mogelijk, maar beweging is alsnog heel erg belangrijk. Dus kijk daar echt wat nog wél mogelijk is”, zo benadrukt Blaakmeer.

Tevens zijn er ook intelligentiespelletjes die het brein van een hond actief kunnen houden. Zo beveelt Diervoedingsbedrijf Purina de spelletjes Schatzoeken en Balletje balletje aan.

Toch heeft een (dementerende) hond de meeste behoefte aan één ding: liefde van zijn of haar baasje. Het is goed mogelijk dat de hond zelf in de war is en angstig voor wat er met hem gebeurt. De ultieme tip is dus: wees (extra) lief voor je trouwe viervoeter.

Auteur: redactie Zuster Jansen