Wijkverpleging; hoe regel je dat en welke zorg heb je nodig?

Veel ouderen hebben er behoefte aan; verpleging aan huis. Vaak is er sprake van mantelzorg door naasten, maar daar is niet altijd genoeg tijd voor. Een wijkverpleegkundige kan in zo’n geval een uitkomst zijn om zorg op maat te bieden. Sinds 1 januari 2015 betaal je, na aftrek van het wettelijk verplichte eigen risico, geen eigen bijdrage meer voor wijkverpleging. Wijkverpleging valt namelijk onder het basispakket van de zorgverzekering. Maar, welke zorg heeft je naaste precies nodig? En hoe kan je dit het beste regelen? Dit artikel biedt informatie en duidelijkheid over wijkverpleging en de zorg die je naaste nodig heeft.

thuiszorg

Thuiszorg

Via je huisarts, je zorgverzekeraar, de gemeente of de website www.kiesbeter.nl kun je in contact komen met een thuiszorgorganisatie of wijkverpleegkundige in je buurt om reguliere wijkverpleging te regelen. Als je daarvoor kiest komt er een wijkverpleegkundige langs om de verschillende opties met betrekking tot de zorg (van je naaste) te bespreken. Je bekijkt dan samen welke zorg nodig is om zo lang mogelijk thuis te kunnen blijven wonen.

Wijkverpleegkundige

Een wijkverpleegkundige heeft veel kennis. Zo kan ze je adviseren, begeleiden en/of doorverwijzen naar andere medische specialisten. Uiteraard zijn er ook veel wijkverpleegkundigen die zich hebben gespecialiseerd in dementie. In dat geval wordt ze ook wel trajectbegeleider, dementieconsulent of casemanager genoemd. Een casemanager coördineert de zorg voor jou en/of je naaste door met verschillende medische specialisten (huisarts, maatschappelijk werker, enz.) af te stemmen welke zorg er nodig is. Vervolgens wordt dit gedocumenteerd in een zorgleefplan. Een zorgleefplan is een hulpmiddel om te kunnen voldoen aan de behoeften en/of wensen van een zorgbehoevende.

Particuliere zorg

In sommige gevallen ziet een wijkverpleegkundige (nog) geen aanleiding om zorg te bieden vanuit de Zorgverzekeringswet. Als een zorgbehoevende toch hulp en ondersteuning wenst, kan hij dat aanvragen bij een particuliere thuiszorginstelling. Particuliere zorg is thuiszorg die niet wordt gefinancierd door de Zorgverzekeringswet. Het is zorg waar je dus zelf voor betaald. De kosten zijn afhankelijk van de behoeften en wensen van de zorgbehoevende.

Het voordeel van particuliere zorg is dat je zelf beslist hoeveel en welke zorg je wenst, welke organisatie de zorg verleend en dat er vaste zorgverleners op gewenste tijden langskomen.

24-uurs zorg

Heeft je naaste meer zorg nodig? Dan komt 24-uurs zorg, waarbij de zorgverlener dag én nacht aanwezig is, goed van pas. Deze zorgverlener is dan 24-uur per dag in huis aanwezig en kan ondersteuning bieden bij de dagelijkse handelingen; boodschappen doen, het bereiden van maaltijden, huishouden en persoonlijke verzorging (wassen, douchen, naar het toilet gaan, enz.). Deze zorgverleners bieden dus zowel medische als persoonlijke hulp.

Zorg betalen met een persoonsgebonden budget

De definitie van het persoonsgebonden budget luidt als volgt;

“Een persoonsgebonden budget (pgb) is een geldbedrag dat naar eigen wens besteed kan worden aan de zorg die iemand nodig denkt te hebben. Je kiest dan zelf van welke zorgverleners en begeleiders je hulp wilt krijgen.”

Particuliere kan gefinancierd worden vanuit het pgb. Hierdoor kun je rekening houden met de wensen en behoeften van je naaste en kun je hulp selecteren die het beste bij je naaste past.

Auteur: Karel de Vries, redactie Zuster Jansen